ไวรัสโคโรนาเป็นอนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่ที่มีการฉายพื้นผิวที่ไม่เหมือนใคร ขนาดของพวกมันมีความผันแปรสูงโดยมีเส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย 80 ถึง 120 นาโนเมตร ขนาดที่มากสุดเป็นที่รู้จักตั้งแต่เส้นผ่านศูนย์กลาง 50 ถึง 200 นาโนเมตร มวลโมเลกุลทั้งหมดโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 40,000  kDa พวกมันอยู่ในซองจดหมายที่ฝังด้วยโมเลกุลโปรตีนจำนวนหนึ่ง เปลือกหุ้มชั้นไขมัน โปรตีนเมมเบรน และนิวคลีโอแคปซิดป้องกันไวรัสเมื่ออยู่นอกเซลล์เจ้าบ้าน ซองจดหมายของไวรัสประกอบด้วยlipid bilayerซึ่งโปรตีนโครงสร้างของเมมเบรน (M) ซองจดหมาย (E) และสไปค์ (S) ถูกยึดไว้ อัตราส่วนโมลาร์ของ E:S:M ใน lipid bilayer อยู่ที่ประมาณ 1:20:300 ​​โปรตีน E และ M เป็นโปรตีนโครงสร้างที่รวมกับชั้นไขมันเพื่อสร้างรูปร่างของซองจดหมาย ไวรัส และรักษาขนาดของมัน โปรตีน S จำเป็นสำหรับการปฏิสัมพันธ์กับเซลล์เจ้าบ้าน แต่ไวรัสโคโรนา NL63 ของมนุษย์มีความพิเศษตรงที่โปรตีน M ของมันมีจุดจับกับเซลล์เจ้าบ้าน ไม่ใช่โปรตีน S เส้นผ่านศูนย์กลางของซองจดหมายคือ 85 นาโนเมตร ซองจดหมายของไวรัสในไมโครกราฟแสดงอิเล็กตรอนปรากฏเป็นคู่ที่แตกต่างกันของเปลือกที่มีอิเล็กตรอนหนาแน่น (เปลือกที่ค่อนข้างทึบแสงกับลำแสงอิเล็กตรอนที่ใช้ในการสแกนอนุภาคไวรัส)