ยานอวกาศไร้คนขับคือยานอวกาศที่ไม่มีคนอยู่บนยาน ยานอวกาศไร้คนขับอาจมีระดับความเป็นอิสระที่แตกต่างกันไปจากการป้อนข้อมูลของมนุษย์ พวกมันอาจควบคุมจากระยะไกลนำทางจากระยะไกล หรือแม้แต่อัตโนมัติหมายความว่าพวกมันมีรายการการทำงานที่ตั้งโปรแกรมไว้ล่วงหน้า ซึ่งพวกมันจะดำเนินการเว้นแต่จะได้รับคำแนะนำเป็นอย่างอื่น ภารกิจอวกาศจำนวนมากเหมาะกับเทเลโรโบติกมากกว่า ปฏิบัติการ ที่มีลูกเรือเนื่องจากต้นทุนที่ต่ำกว่าและปัจจัยเสี่ยงที่ต่ำกว่า นอกจากนี้ จุดหมายปลายทางของดาวเคราะห์บางแห่ง เช่นดาวศุกร์หรือบริเวณใกล้เคียงกับดาวพฤหัสบดียังเป็นศัตรูต่อการอยู่รอดของมนุษย์ ดาวเคราะห์ชั้นนอก เช่นดาวเสาร์ ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนอยู่ไกลเกินกว่าจะไปถึงด้วยเทคโนโลยีการบินอวกาศที่มีมนุษย์อยู่ในปัจจุบัน ดังนั้นยานสำรวจระยะไกลทางไกลจึงเป็นหนทางเดียวที่จะสำรวจพวกมันได้ เทเลโรโบติกส์ยังช่วยให้สามารถสำรวจพื้นที่ที่เสี่ยงต่อการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในโลกได้ เนื่องจาก ยานอวกาศ สามารถฆ่าเชื้อได้ มนุษย์ไม่สามารถฆ่าเชื้อด้วยวิธีเดียวกับยานอวกาศ เนื่องจากพวกมันอยู่ร่วมกับจุลินทรีย์จำนวนมาก และจุลินทรีย์เหล่านี้ก็ยากที่จะบรรจุไว้ภายในยานอวกาศหรือชุดอวกาศ ยานสำรวจอวกาศหลายลำถูกส่งไปศึกษาดวงจันทร์ ดาวเคราะห์ ดวงอาทิตย์ ระบบสุริยะขนาดเล็กหลายดวง (ดาวหางและดาวเคราะห์น้อย)