ดาวแคระอุลตร้าคูลที่รู้จักกันในชื่อ LSR J1835+3259 เป็นวัตถุชนิดเดียวที่คาโอรู้สึกมั่นใจว่าจะให้ข้อมูลคุณภาพสูงที่จำเป็นในการแก้ปัญหาแถบรังสีของมัน ตอนนี้เราได้พิสูจน์แล้วว่าการปล่อยคลื่นวิทยุในสถานะคงตัวระดับต่ำชนิดนี้จะติดตามแถบการแผ่รังสีในสนามแม่เหล็กขนาดใหญ่ของวัตถุเหล่านี้ เมื่อเราเห็นการแผ่รังสีแบบนั้นจากดาวแคระน้ำตาล -- และในที่สุดจาก ดาวเคราะห์นอก ระบบสุริยะ ก๊าซยักษ์ -- เราสามารถพูดได้อย่างมั่นใจมากขึ้นว่าพวกมันอาจมีสนามแม่เหล็กขนาดใหญ่ แม้ว่ากล้องโทรทรรศน์ของเราจะไม่ใหญ่พอที่จะเห็นรูปร่างของมันก็ตาม เกากล่าว พร้อมเสริมว่าเธอตั้งตารอเมื่อ Next Generation Very อาร์เรย์ขนาดใหญ่ซึ่งกำลังวางแผนโดยหอดูดาวดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติ (NRAO) สามารถถ่ายภาพแถบรังสีนอกระบบได้อีกมากมาย