ตามตำนานเล่าว่า พระพิฆเนศ เป็นโอรสของพระศิวะและพระแม่ปารวตี พระองค์ประสูติเมื่อพระศิวะเสด็จไปบำเพ็ญสมาธิเป็นเวลานาน พระแม่ปารวตีจึงเสกพระองค์ขึ้นมาเพื่อคอยดูแลและปกป้องพระองค์เอง มีอยู่คราวหนึ่งที่พระแม่ปารวตีต้องการสรงน้ำในพระตำหนักด้านใน จึงได้สั่งให้พระพิฆเนศคอยนั่งเฝ้าหน้าประตูไว้ และรับสั่งว่า ห้ามให้ใครก็ตามเข้ามาในพระตำหนักของพระองค์ทั้งสิ้น แต่เป็นคราวเดียวกันกับที่พระศิวะเสด็จกลับมายังพระตำหนัก เมื่อต้องการเข้าไปข้างในกลับพบพระพิฆเนศนั่งขวางไว้ไม่ให้เข้าตามคำรับสั่งของพระมารดา พระศิวะจึงโกรธและขว้างตรีศูลไปที่พระพิฆเนศจนพระเศียรขาดกระเด็น

เมื่อพระแม่ปารวตีทราบเรื่องก็โกรธมากและต่อว่าพระศิวะ พระศิวะจึงสำนึกผิดและสั่งให้เทพยดาไปหาศีรษะของสิ่งมีชีวิตตัวแรกที่พบมาต่อให้กับพระพิฆเนศ เทวดาไปพบศีรษะของช้างมาต่อให้กับพระพิฆเนศ แต่เนื่องจากศีรษะนั้นใหญ่เกินไปจึงตัดออกเหลือเพียงงาเดียว ด้วยเหตุนี้พระพิฆเนศจึงมีงาเดียว

พระศิวะจึงประทานพรให้พระพิฆเนศเป็นเทพเจ้าแห่งปัญญาและความสำเร็จ และทรงแต่งตั้งให้เป็นคณปติ ผู้เป็นใหญ่เหนือเหล่าภูตผีทั้งปวง

พระพิฆเนศเป็นเทพเจ้าที่ผู้คนนิยมสักการะบูชาเพื่อความเป็นสิริมงคล ความสำเร็จ และการขจัดอุปสรรค พระพิฆเนศมีปางต่างๆ มากมาย แต่ละปางมีความหมายและความเชื่อที่แตกต่างกันไป เช่น ปางเด็ก หมายถึง ความไร้เดียงสาและปัญญา ปางผู้ใหญ่ หมายถึง สติปัญญาและความสำเร็จ ปางนักรบ หมายถึง ความแข็งแกร่งและอำนาจ ปางนักเต้น หมายถึง ความรื่นเริงและความสุข เป็นต้น

ในประเทศไทย พระพิฆเนศเป็นเทพเจ้าที่ได้รับความนิยมอย่างมาก มีวัดและศาลพระพิฆเนศอยู่ทั่วประเทศ ผู้คนนิยมสักการะบูชาพระพิฆเนศในวันสำคัญต่างๆ เช่น วันขึ้นปีใหม่ วันตรุษ วันวิสาขบูชา เป็นต้น

 อยากรวยทางลัด มาลงทุนกับเราได้เลย #เฮียเก่ง999