ในปี พ.ศ. 2549 แพะ ลา และสุกรที่รุกรานถูกกำจัดออกจากเกาะปินตา เกาะอิซาเบลาเหนือ และเกาะซันติอาโก หนูดำรุกราน ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่รู้จักกันว่ากินก่อนไข่เต่าและลูกเต่า ถูกกำจัดให้หมดไปจากเกาะพินซอนในปี 2555 ในปี 2559 เราเสร็จสิ้นการสำรวจประชากรเต่ายักษ์ซานกริสโตบัลแบบครอบคลุมเป็นครั้งแรก โดยเผยให้เห็นประชากรประมาณ 6,700 ตัว ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อจากประมาณ 500-700 ตัวในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ภายในสิ้นปี พ.ศ. 2560 เต่าที่เลี้ยงไว้ในวัยเยาว์จำนวนกว่า 7,000 ตัวถูกส่งกลับไปยังเกาะพื้นเมืองของพวกมัน ซึ่งรวมถึงเกาะเอสปันโยลา อิซาเบลา ปินซอน ซานกริสโตบัล ซานตาครูซ และซานติอาโก ปล่อยเต่าหนุ่ม (Diego Andino, GTRI) ในปี 2019 เราพบเต่าตัวเมียตัวเดียวบนเกาะเฟอร์นันดินา ภายหลังการทดสอบทางพันธุกรรมยืนยันว่าเธอคือ เต่าดาวจีโอเชลโลน เต่ายักษ์เฟอร์นันดินาซึ่งเชื่อว่าสูญพันธุ์ไปแล้วกว่า 100 ปี  ในปี 2020 เรายุติโครงการเพาะพันธุ์เต่ายักษ์เอสปันโญลาเป็นเวลา 55 ปี หลังจากที่เห็นว่าไม่จำเป็นอีกต่อไป และส่งคืนเต่าดั้งเดิม 15 ตัว ซึ่งรวมถึงดิเอโก เต่ายักษ์ชื่อดัง  ระดับโลกกลับบ้าน   ในปี 2021 เราเสร็จสิ้น การสำรวจสำมะโนประชากร ของภูเขาไฟ Alcedo บนเกาะ Isabela แบบครอบคลุมเป็นครั้งแรก และพบและทำเครื่องหมายเต่ากว่า 4,700 ตัว ตัวเลขนี้แสดงให้เห็นว่าเป็น  ประชากรที่มีสุขภาพดีที่สุด ในหมู่เกาะ  ผู้อำนวยการการฟื้นฟูเต่า Wacho Tapia บันทึกเต่าบนยอดภูเขาไฟ Alcedo (Joshua Vela Fonseca) นอกจากนี้ ในปี 2021 เราได้เสร็จสิ้นขั้นตอนสุดท้ายของ แผนสำหรับการแนะนำเต่ายักษ์สู่ซานตาเฟ ซึ่งเป็น  โครงการแนะนำสายพันธุ์ที่มีความทะเยอทะยานที่มุ่งเป้าไปที่การฟื้นฟูระบบนิเวศบนเกาะซานตาเฟ