ชีวิตและความตายในเว็บอาหาร สิ่งมีชีวิตหลายประเภทก่อตัวเป็นสายใยอาหาร พืชสีเขียวที่สามารถสร้างอาหารได้เองผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสงคือผู้ผลิตเว็บ พวกมันก่อตัวที่ด้านล่างของโซ่ สัตว์ที่ได้รับอาหารจากสัตว์และพืชอื่นเป็นผู้บริโภค ผู้ย่อยสลายจะกินซากพืชและสัตว์ที่ตายแล้ว เนื่องจากผู้ย่อยสลายไม่สามารถสร้างอาหารเองได้ สมาชิกทุกคนในสายใยอาหารเป็นผู้ล่า เหยื่อ  ห่วงโซ่อาหาร หรือทั้การสูญพันธุ์และการหยุดชะงัก หากสิ่งมีชีวิตหนึ่งชนิดในสายใยอาหารหยุดอยู่ สมาชิกหนึ่งตัวหรือมากกว่านั้นในห่วงโซ่ที่เหลือก็อาจหยุดอยู่ได้เช่นกัน พืชหรือสัตว์ไม่จำเป็นต้องสูญพันธุ์เพื่อส่งผลกระทบต่อผู้ล่าของมัน ตัวอย่างเช่น ปลาแฮเรลิปดูดเคยกินหอยทากในศตวรรษที่ 19 หลังจากของเสีย ดินชั้นบน และเศษขยะอื่นๆ รุกล้ำแม่น้ำที่ปลาอาศัยอยู่ ประชากรหอยทากก็ลดน้อยลง การสำรวจทางธรณีวิทยาของสหรัฐระบุว่าการลดลงนี้อาจทำให้ปลาสูญพันธุ์ งสองอย่าง ตัวอย่างเช่น ผู้ล่าคนหนึ่งอาจกลายเป็นเหยื่อของผู้ล่าอีกคนหนึ่ง