รหัสจำลองใหม่และมีประสิทธิภาพสำหรับเหตุการณ์ CME ได้รับการพัฒนาตามคำอธิบายที่สมจริงของกลไกที่อยู่เบื้องหลังการสร้าง CME และการแพร่กระจายผ่านอวกาศ บทความที่ตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ในSpace Weatherนำเสนอผลลัพธ์จากวิธีการนี้ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความถูกต้องโดยใช้ข้อมูลเชิงสังเกตจากชุดเหตุการณ์ CME ที่มาถึงตำแหน่งของโลกในช่วงวันฮัลโลวีนปี 2546 โมเดลของเราสามารถจำลอง เชือกฟลักซ์ ที่ซับซ้อนได้ โดยคำนึงถึงกลไกที่อยู่เบื้องหลังการสร้าง CME ที่ได้มาจากการสังเกตการณ์ดวงอาทิตย์แบบเรียลไทม์ ด้วยโมเดลนี้ เราสามารถจำลอง CME จำนวนมากที่แพร่กระจายผ่านอวกาศ มวลโคโรนา ส่วนหนึ่งของฟลักซ์แม่เหล็กของ เชือกฟลักซ์ดั้งเดิมภายใน CME ที่มุ่งไปทางใต้นั้นถูกพบว่ามาถึงโลก และนั่นสามารถทำให้เกิดพายุแม่เหล็กได้ Daikou Shiota ผู้เขียนนำจากสถาบันวิจัยสิ่งแวดล้อมอวกาศและโลกมหาวิทยาลัยนาโกย่าอธิบาย โมเดลใหม่แสดงถึงขั้นตอนสำคัญในการวิจัยสภาพอากาศในอวกาศ การรวมกลไกของเชือกฟลักซ์ช่วยให้เราทำนายความกว้างของสนามแม่เหล็กภายใน CME ที่มาถึงตำแหน่งของโลก และทำนายเวลาที่มาถึงได้อย่างแม่นยำ Shiota กล่าว