สงครามแห่งการปฏิวัติและจักรวรรดิที่หนึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของความขัดแย้งระหว่างฝรั่งเศส-อังกฤษซึ่งเริ่มต้นขึ้นด้วยสงครามแห่งพันธมิตรที่ยิ่งใหญ่และสงครามสืบราชบัลลังก์สเปน บริเตนใหญ่ได้ประสบความสำเร็จในการขัดขวางการครอบงำของฝรั่งเศสในยุโรปและยืนยัน การสู้รบ อำนาจสูงสุดของอังกฤษในต่างประเทศ บริเตนใหญ่ซึ่งมีประชากรไม่เกินหนึ่งในสามของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2332 ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งในด้านการค้าและการผลิต ดังนั้นจึงยังคงหมกมุ่นอยู่กับแหล่งที่มาและการบำรุงรักษาความมั่งคั่ง ซึ่งกำหนดให้ความพยายามทางทหารควรมุ่งความสนใจไปที่กิจการทางทะเลและอาณานิคม สิ่งนี้ยังลดน้อยลงไปอีกของบริเตนใหญ่ความสามารถในการติดตั้งการดำเนินงานที่สำคัญในยุโรป ด้วยเหตุนี้พันธมิตรภาคพื้นทวีปซึ่งถูกคุกคามทันทีจากการบุกรุกและไม่ได้ขาดแคลนกำลังทหารจึงต้องรับใช้ อย่างไรก็ตามบริเตนใหญ่เห็นว่าหากฝรั่งเศสสามารถกำหนดได้สันติภาพตามเงื่อนไขของตนเองในยุโรป พวกเขาจะมีอิสระในการระดมทรัพยากรเพื่อต่อต้านอังกฤษในทะเล