ทฤษฎีความผูกพันซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากผลงานของJohn BowlbyและพัฒนาโดยMary Ainsworthเป็น ทฤษฎี ทางจิตวิทยาวิวัฒนาการและจริยธรรมที่ให้กรอบการอธิบายและอธิบายสำหรับการทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลระหว่างมนุษย์ การสังเกตความผูกพันใกล้ชิดของ Bowlby ทำให้เขาเชื่อว่าความผูกพันทางอารมณ์ที่ใกล้ชิดหรือ "ความผูกพัน" ระหว่างทารกกับผู้ดูแลหลักเป็นข้อกำหนดที่สำคัญซึ่งจำเป็นต่อการสร้าง พัฒนาการ างสังคมและอารมณ์ตามปกติ" ทฤษฎี พฤติกรรมนิยมของจอห์น บี. วัตสันเป็นรากฐานของแบบจำลองพฤติกรรมของการพัฒนาในปี พ.ศ. 2468 วัตสันสามารถอธิบายแง่มุมของจิตวิทยามนุษย์ผ่านกระบวนการของการปรับสภาพแบบคลาสสิก ด้วยกระบวนการนี้ วัตสันเชื่อว่าความแตกต่างทางพฤติกรรมของแต่ละคนเกิดจากประสบการณ์การเรียนรู้ที่แตกต่างกัน เขาเขียนเกี่ยวกับการพัฒนาเด็กอย่างกว้างขวางและดำเนินการวิจัย (ดูการทดลองของ Little Albert ) การทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าความหวาดกลัวสามารถเกิดขึ้นได้จากการปรับสภาพแบบคลาสสิก วัตสันมีส่วนสำคัญในการปรับเปลี่ยน แนวทางกระแสแห่งจิตสำนึกของ วิลเลียม เจมส์เพื่อสร้างกระแสของทฤษฎีพฤติกรรม . วัตสันยังช่วยนำมุมมองทางวิทยาศาสตร์ธรรมชาติมาสู่จิตวิทยาเด็กด้วยการแนะนำวิธีการวิจัยตามวัตถุประสงค์โดยอิงจากพฤติกรรมที่สังเกตได้และวัดได้ ตามการนำของวัตสันบีเอฟ สกินเนอร์ได้ขยายแบบจำลองนี้เพิ่มเติมเพื่อให้ครอบคลุม การปรับ สภาพของผู้ปฏิบัติงานและพฤติกรรมทางวาจา สกินเนอร์ใช้ห้องผ่าตัดหรือกล่องสกินเนอร์เพื่อสังเกตพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กในสถานการณ์ควบคุมและพิสูจน์ว่าพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตได้รับอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้เขายังใช้การเสริมแรงและการลงโทษเพื่อสร้างพฤติกรรมที่ต้องการ พฤติกรรมของเด็กสามารถขึ้นอยู่กับพัฒนาการทางจิตใจของพวกเขาเป็นอย่างมาก