การเจาะในแนวดิ่งถือเป็นวิธีการเจาะแบบดั้งเดิมสำหรับการเข้าถึงอ่างเก็บน้ำโดยตรงใต้ผิวดิน เมื่อเป็นวิธีเดียวในการสกัดน้ำมันและก๊าซ การเจาะในแนวดิ่งได้กลายเป็นวิธีการเจาะที่ใช้กันน้อยลง เนื่องจากความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเจาะในแนวนอนและทิศทาง หลุมในแนวตั้งนั้นถือว่าเรียบง่ายและช่วยประหยัดต้นทุนเบื้องต้นเมื่อเริ่มต้น โดยต้องใช้อุปกรณ์และแรงงานน้อยลง ในโซนการก่อตัวที่ใหญ่ขึ้น จำเป็นต้องมีหลุมแนวตั้งหลายหลุมเพื่อผลิตน้ำมันและก๊าซอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งสามารถหักล้างการประหยัดต้นทุนเริ่มต้นบางส่วนได้ ทุกวันนี้ หลุมแนวตั้งส่วนใหญ่จะใช้ในขั้นตอนการสำรวจเพื่อประเมินศักยภาพของโซนน้ำมันและก๊าซใหม่ การเจาะ บ่อน้ำมัน แนวนอน เมื่อศตวรรษที่ 20 สิ้นสุดลง เทคโนโลยีก็พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ปูทางไปสู่ความสามารถในการเจาะที่แม่นยำยิ่งขึ้นผ่านการใช้อุปกรณ์เจาะทิศทางหรือบังคับทิศทางได้ หลุมจะถือว่าเป็นแนวนอนเมื่อเข้าใกล้มุมเจาะ 85-90˚ จากแนวตั้ง การเจาะแนวนอน หรือที่เรียกว่าการเจาะตามทิศทาง ช่วยเพิ่มปริมาณการผลิตจากหลุมเจาะเดียวโดยการเข้าถึงพื้นที่ผิวที่ใหญ่ขึ้นของโซนน้ำมันและก๊าซ