กลยุทธ์การล่าสัตว์ทางสังคมได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดีในสัตว์หลายชนิดเมื่อมีการกระจายเหยื่อในลักษณะที่คาดเดาไม่ได้ทั่วทั้งภูมิประเทศ ขณะนี้ นักวิจัยได้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าสัตว์ต่างๆ ซึ่งในกรณีนี้คือค้างคาวที่มีจมูกปกติ รวมตัวกันและสร้างเครือข่ายประสาทสัมผัสเคลื่อนที่เพื่อเพิ่มโอกาสในการหาเหยื่อ การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าผู้ล่าสามารถปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่แปรปรวนได้โดยใช้กลยุทธ์การหาอาหารที่ยืดหยุ่นโดยการสร้างเครือข่ายกับผู้สมรู้ร่วมคิด ผู้ล่าจำนวนมากต้องหาอาหารในแต่ละวัน หากเหยื่อกระจายทั่วภูมิประเทศอย่างไม่สม่ำเสมอและใช้งานได้เพียงช่วงสั้นๆ ภารกิจนี้ดูเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร สัตว์ที่พึ่งพาเหยื่อที่คาดเดาไม่ได้เช่นนี้จึงมักพัฒนากลยุทธ์ทางสังคมเพื่อหาอาหาร: ในระหว่างการค้นหาเหยื่อ แต่ละคนจะติดต่อกันและแลกเปลี่ยนข้อมูลเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม การทำงาน ของพวกมัน ทีมวิจัยระหว่างประเทศที่นำโดยมหาวิทยาลัยพอทสดัมและไลบ์นิซ-ไอแซดดับเบิลยูได้สังเกตเห็นเป็นครั้งแรกว่าค้างคาวไนคทาลัสโนคทูลา รวมตัวกันชั่วคราวเพื่อสร้างเครือข่ายประสาทสัมผัสเคลื่อนที่ขณะออกหาอาหาร ผู้เขียนนำของหนังสือพิมพ์อธิบายว่า ทั่วไปนั้นเหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับการสืบสวนดังกล่าว เนื่องจากเหยื่อ ฝูงแมลง กระจายตัวไปอย่างคาดเดาไม่ได้ในน่านฟ้าเปิด ยิ่งไปกว่านั้น ระยะทางที่ค้างคาวสามารถหาแมลงผ่านอัลตราซาวนด์นั้นค่อนข้างน้อย คือประมาณ 10 ถึง 15 เมตร ทำให้ยากต่อการติดตามเหยื่อของพวกมัน ในทางกลับกัน ค้างคาวสามารถรับรู้สิ่งที่สมรู้ร่วมคิดกับพวกมันได้มากกว่า ระยะทางที่มากขึ้นภายใต้สภาวะที่เหมาะสมถึง 160 เมตร การค้นหาในกลุ่มจึงควรประสบความสำเร็จมากกว่า